En je vanbinnen ook relaxed voelen? Snap ik helemaal! Ik weet nog dat ik zo’n 8 jaar geleden door Italië liep te flaneren. Voor het oog genoot ik, maar vanbinnen was ik harstikke onrustig en gestresst. Ik voelde me ZO klote en opgejaagd, maar kon dus heel goed net doen alsof er niets aan de hand was. Alsof alles helemaal TOP ging en ik me supergoed voelde. Ik postte foto’s op Insta van blije selfies, yummy cocktails en amazing sunsets, maar ik VOELDE niet hetzelfde als ik op die foto’s wilde uitstralen. En oh…..wat wilde ik dat graag! Dat mijn binnenkant matchte met mijn buitenkant.
Vage lichamelijke klachten
In die minder leuke periode had ik ook vaak last van ‘vage’ lichamelijke klachten, zoals hartkloppingen, pijn in mijn arm en pijn bij mijn borst. Ik was bang. ZO verschrikkelijk bang. Dat er iets ergs met mij aan de hand was. Ondertussen hield ik het nog steeds verborgen. Het was mijn geheim. Niemand wist dat ik me zo klote voelde en ik vertelde het ook niet. Ik schaamde me kapot, want het MOEST goed met me gaan. Ik MOEST blij zijn. Ik was een sterke, zelfstandige vrouw en daar hoorde geen zwakheid bij. Onder zwakheid verstond ik toen huilen en andere emoties tonen en aangeven dat het niet goed ging. Ben jij gek geworden!?
Emoties
Ja emoties. Ik had werkelijk waar GEEN idee hoe ik ermee om moest gaan. Ja blijdschap wist ik wel te ‘handelen’, maar die andere zoals angst, boosheid, jaloezie en verdriet? Nee, dankjewel! Opflikkeren met die handel. De moeilijke emoties duwde ik al jarenlang weg. WTF moest ik daar mee? Ik had nooit geleerd wat ik daarmee kon doen en op dat moment wist ik het ook echt niet. Daarnaast dacht ik super negatief. Over mezelf en allerlei andere dingen. Ik oordeelde ook snel over andere mensen, die vond ik al heel snel ‘raar’. Mezelf vond ik ook niet zo leuk. Vaak schold ik me in mijn hoofd helemaal verrot omdat ik vond dat ik me NORMAAL moest gedragen en niet zo zwak en ‘psychisch’. (ZO erg vind ik dat voor de 28-jarige mij als ik dat nu aan het typen ben. Ik zou graag eens terug in de tijd gaan om haar te knuffelen)
Wat zouden anderen denken?
Wat me ook tegenhield om te vertellen dat ik me klote voelde was de mening van anderen. Oh echt, BIZAR! Ik vond de mening van anderen belangrijker dan die van mezelf. Ik deed me liever ‘goed’ en ‘normaal’ voor, dan dat ik zou zeggen dat het niet goed ging. Maar op den duur moest ik wel. Zo vertelde ik op mijn werk dat ik last had van hartkloppingen. Ik vond het ZO ENG om dat gesprek aan te gaan. Maar ik moest, ik hield het niet vol. Tijdens het vertellen zwakte ik het nog af en deed net alsof het vrij normaal was. Maar dat was niet zo. Ik werd vaak ‘s nachts zwetend wakker als ik weer een paniekaanval had gehad. Ik had last van hyperventilatie, maar dacht dat ik een hartaanval kreeg ofzo. Doodeng. Overdag viel het op zich nog wel mee: dan zocht ik afleiding in allerlei dingen zoals het helpen van anderen of series. Maar de nachten waren verschrikkelijk.
Leren voelen
Na een doktersbezoek en ziekenhuisopname die beiden weinig opheldering gaven over wat ik nu ‘had’, kwam ik (gelukkig!) terecht bij een haptonoom. Ik mocht van deze vrouw leren luisteren naar mijn lichaam. Leren voelen en opschrijven wat ik voelde. Ik vond het met mijn hoofd ‘zweverig’, maar voelde aan alles dat dit wel de bedoeling was voor mij. Want DAT was wat me tegenhield om ECHT te genieten zonder al die onrust. Er zat nog van alles ‘in de weg’ wat ik jarenlang niet had gevoeld en dat mocht ik WEL gaan voelen. Een opeenstapeling van gebeurtenissen, emoties, triggers en overprikkeling. Ook mocht ik stoppen met vechten tegen het HSP-zijn. Het hoogsensitieve gevoelige meisje (en vrouw) in mezelf gaan accepteren, omarmen en liefhebben. Dat was voor mij een enorm belangrijke stap in het proces van het worden van mijn eigen BFF. Mogelijk is dit dus ook wat JOU tegenhoudt om volop te kunnen genieten: het voelen van je emoties. Het was niet dat ik dat toen meteen helemaal ‘kon’ hoor. Het was een enorme zoektocht. Maar ik kwam in de loop der jaren gelukkig de juiste mensen tegen en durfde ook om hulp te vragen, omdat ik het voelen super lastig vond. Vooral het stuk waar ik ‘terug’ moest naar mijn ‘kleine meisje’, oftewel het helen van mijn innerlijke kind. Ik ben ZO BLIJ dat ik dat heb geleerd van een liefdevolle coach. Het was voor mij namelijk nodig om terug te gaan naar de basis van mijn pijn. De basis van overtuigingen (van vroeger) die ik over mezelf had. Ik geloofde bijvoorbeeld dat ik heel weinig waard was, dat ik hard moest werken voor de liefde, dat ik alles weg moest duwen en ‘mooi weer’ moest spelen en dat al mijn negatieve gedachten klopten. Alles wat ik heb geleerd en waardevol is, vertel ik je in mijn boek. Dat kun je via deze link ook bestellen als je wilt. Jij hoeft die hele zoektocht niet zelf te doen en het #wordjeeigenbff-wiel opnieuw uit te vinden. Jij mag erop vertrouwen dat de juiste mensen op je pad komen en dat je – als je dit vanbinnen zo voelt – dit ook niet voor niets leest.
En nu?
Ik heb in de afgelopen jaren geleerd om met AL mijn emoties om te gaan. Ze echt te voelen. Niet meer weg te duwen of te ontwijken (ok, ja soms heb ik er ook geen zin in hoor ;)). Want ik WEET: dit is belangrijk voor mijn lichamelijke en geestelijke gezondheid. Hierover schrijf ik ook over in het hoofdstuk over Gezondheid in mijn boek. Want als je niet voelt, komt het terug. Hoe dan ook. In de vorm van pijn, onrust en klachten. ZO niet fijn. Ik mag voelen wat ik voel en ik hoef me er niet voor te schamen. Daardoor voel ik me steeds vaker gewoon harstikke fijn en relaxed. En ik ben ZO trots op mezelf! Het is ZO stoer om dit proces aan te gaan. Niet iedereen wil dat of is er klaar voor en dat is helemaal ok. Maar ik WIST dat dit mij ging helpen. Ik wist toen nog niet dat ik er ook anderen mee wilde helpen, maar dat kwam later. Vrouwen weer opnieuw leren echt genieten en inspireren om hun eigen BFF te worden. Ik geniet ervan als jij geniet!
Je eigen BFF worden = genieten!
Ben je er ook ZO klaar mee? Met die onrust, angst en klotegevoelens? Met het wegduwen of jezelf afleiden? Wil je leren om hiermee om te gaan en je minder druk te maken om wat anderen van je denken? Wil jij je gewoon goed voelen, ECHT genieten en lekker jezelf zijn zonder schaamte? Voel jij dat het tijd is om jouw eigen BFF te worden? In jezelf te geloven? YES! Ik gun het jou ook. Genieten!
Ik help je de eerste stappen zetten met het boek #wordjeeigenbff
Wil je support?
Heb je mijn boek al en/of zou je graag persoonlijke coaching willen en onder begeleiding stappen willen zetten? STOER! Ik weet uit ervaring dat dit een stuk sneller gaat dan alles in je eentje doen (al heb ik ook veel alleen gedaan hoor). Maar je mag jezelf die support en liefde gunnen. Als je er klaar voor bent heb ik voor jou een superleuk programma, namelijk het GenietTraject. Hierbij behandelen we een half jaar lang elke maand een thema (zoals Gevoel, Gedachten, Gewoontes en Grenzen) uit mijn boek. Dit zijn onderwerpen die je allemaal tegenkomt als je je eigen BFF wilt worden. Jij mag gaan zoeken en VOELEN wat bij jou past en wat jij mag gaan doen. Inclusief steun van mij, de GenietExpert 🙂
Je kunt dit helemaal in je eigen tijd, in je eigen tempo EN in je eigen omgeving volgen. 1x per maand hebben wij een gesprek via ZOOM of telefoon en dan coach ik jou. Ondertussen mag je me ook vragen stellen via de app op de afgesproken dagen. Als jij VOELT dat je ervoor wilt gaan en daarbij coaching van mij wilt, voel je welkom om een kennismakingsgesprek (GenietGesprek) aan te vragen via info@dagelijksgenieten.nl. Ik vind het belangrijk dat jij zelf contact opneemt, dan weet ik dat je er klaar voor bent en je dit echt WILT. Tijdens dit gesprek voelen ook we allebei of het klikt (is belangrijk voor het proces!) en wie weet ga jij binnenkort – met support van mij – aan de slag om je eigen BFF te worden. HOE VET is DAT. Je eigen BFF worden. Een droom die geen droom hoeft te blijven!
Ik wens je veel liefde voor jezelf toe. Luister naar je gevoel en vraag jezelf af: welke eerste stap mag ik zetten? Let me know als je een vraag hebt. Welkom.